پوست می اندازیم / روایتی از سبک جدید گروه های جهادی در خدمت رسانی
شنبه, ۳۰ خرداد ۱۳۹۴، ۱۰:۵۹ ب.ظ
گروه جهادی شهید غرضی که توسط دانشجویان دانشگاه شمال واقع در شهرستان آمل تشکیل شده از جمله گروه های موفق جهادی است که دغدغه هایی نو دارد و سبکی جدید را مورد توجه قرار داده است. خبرنگار بسیج سازندگی با متین حسنی دانشجوی رشته معماری و مسئول گروه جهادی شهید غرضی در همین زمینه به گفت و گو پرداخته است. این گروه جهادی با حضور مداوم 8 ماهه در روستای رزکه آمل توانسته یک منزل مسکونی برای یک زن خودسرپرست و 3 فرزند یتیمش بنا کند.
باید برای این خانم خودسرپرست خانه می ساختیم
متین حسنی درباره سبک ویژه گروه جهادی شهید غرضی می گوید: "برای بنده و بچه های گروه جهادی همیشه این یک دغدغه بود که چرا باید خدمت رسانی به مردم محروم صرفا در تعطیلات تابستان و عید خلاصه و کار در بقیه اوقات سال تعطیل شود، تا اینکه در شهریور ماه سال 92 در جریان شناسایی مناطق محروم به یک مورد ویژه برخورد کردیم. ما با خانمی روستایی آشنا شدیم که شوهرش در تصادف فوت کرده بود و سه کودک یتیم داشت. به سختی و با درآمد کم در خانه ای گلی و غیر ایمن در روستا مستاجر بود و بدتر از همه اینکه صاحبخانه هم می خواست او و فرزندانش را بیرون کند. در برابر شرایط ویژه ای قرار گرفته بودیم که باید بلافاصله برای حل آن فکری می کردیم."
او می افزاید: "نتیجه بحث و بررسی بچه ها این شد که باید برای این خانم خودسرپرست خانه بسازیم اما نه خود این خانم بودجه کافی داشت و نه می توانستیم تا زمان تعطیلات عید و تابستان صبر کنیم. در نتیجه به این تصمیم رسیدیم که هر هفته پنج شنبه ها و جمعه ها به روستا بیاییم و کار ساخت منزل این خانم را انجام دهیم. علاوه بر تعطیلات آخر هفته از فرصت تعطیلات بین دو ترم هم استفاده کردیم و ظرف 8 ماه ساختمانی دو طبقه را برای این خانواده فراهم کردیم."
حتی یک ریال هم سود پرداخت نکردیم
مسئول گروه جهادی شهید غرضی نحوه عمل گروهش در روستای رزچه را اینطور تشریح می کند: "هر روز بعد از پایان فعالیت درسی، هماهنگی های لازم برای تهیه مصالح و حضور اوستاکار را پی گیری می کردیم. برای تمام مصالحی که برای این ساختمان تهیه کردیم، حتی یک ریال هم سود پرداخت نکردیم و فروشندگان به قیمت خرید مصالح را به ما می فروختند. به آن ها می گفتیم مصالح را برای چه کاری می خواهیم و آن ها هم برای شرکت در کار خیر استقبال می کردند. بخش عمده کار مهندسی ساختمان را بچه های رشته عمران دانشگاه خودمان انجام دادند. هر جا هم لازم بود از اوستاکار استفاده می کردیم. البته اوستاکارها هم وقتی متوجه می شدند کار چیست، پول نمی گرفتند یا نهایتا هزینه ایاب و ذهاب را دریافت می کردند."
برای رفع محرومیت حتما نباید 1000 کیلومتر حرکت کنیم
متین حسنی می افزاید: "بدون آنکه خودمان بدانیم این مورد ویژه و فوری دغدغه ما برای حضور مستمر و پیوسته در مناطق روستایی را حل کرد. چشممان را باز کردیم دیدیم هر هفته وسط مردم با صفای روستا هستیم. این مدل کار ما برای استانداری و بسیج سازندگی هم جالب بود هم تعجب آور. بسیج سازندگی استان اوایل زیر بار نمی رفت و می گفت این شیوه از اردوی جهادی برای ما تعریف نشده است، شاید هم حق داشتند اما در نهایت با ما همراه شدند. هر هفته تا سقف 10 نفر از بچه های دانشگاه را به روستا می بردیم. چون اعزام به روستا به صورت چرخشی و دوره ای انجام می شد توانستیم تعداد زیادی از دانشجویان را به اردو ببریم ضمن اینکه به هیچ کس هم فشار نیامد و آسیبی به درس خواندن بچه ها وارد نشد. ما فهمیدیم برای رفع محرومیت حتما نباید 1000 کیلومتر حرکت کنیم تا مثلا به سیستان و بلوچستان برسیم. در این مدل مشارکت مردمی بسیار زیاد می شود و روستائیان درگیر کار می شوند. اگر به اطرافمان نگاه کنیم می توانیم سوژه مناسب را پیدا کنیم. از جمله خوبی های برگزاری اردوی جهادی به صورت بومی و استانی این است که می توان آن را در طول سال به صورت مداوم پیگیری کرد، ضمن اینکه هزینه های سفر هم عملا حذف می شود. البته این سخن نافی فواید اردوهای جهادی خارج از استان نیست و هر کدام از این دو مدل ویژگی های خاص خود را دارند. در حال حاضر بچه های دانشگاه مازندران هم همین مدل را پیگیری می کنند"
فراموششان نکرده ایم
او درباره واکنش خانم روستایی بی سرپرست به ساخت این خانه دو طبقه توسط دانشجویان جهادگر، خاطرنشان می کند: "خوشحالی آن بنده خدا را که نمی شود وصف کرد. زن بسیار زحمت کشی است، دو بچه دبستانی و یک کودک سه ساله را با پول کارگری در یک رستوران بین راهی بزرگ می کند که کاری سخت و کمرشکن است. بچه های این خانم رابطه ای بسیار عاطفی و تنگاتنگ با دانشجویان جهادی برقرار کردند، با اینکه سنی نداشتند همیشه در ساخت و ساز خانه به ما کمک می کردند. در حال حاضر ارتباطمان با روستای رزچه و این خانواده مستضعف را حفظ کرده و فراموششان نکرده ایم، گاهی اوقات به آن ها سر می زنیم و مختصر کمکی می کنیم، استانداری و بسیج سازندگی هم انصافا همکاری می کنند. سر جمع با حدود 20 میلیون تومان 2 طبقه خانه ساختیم."
برای مردم "خمیر" دستگاه آب شیرین کن ساختیم
متین حسنی درباره برنامه سال 94 گروه جهادی شهید غرضی اظهار می کند: "عید امسال به همراه 75 نفر از دانشجویان به منطقه ای در 80 کیلومتری بندعباس تحت عنوان بندر خمیر اعزام شدیم و سه عرصه عمران، پزشکی و کشاورزی را تعریف کردیم. در عرصه عمران ساخت خانه عالم و سرویس های بهداشتی را در دستور کار داشتیم. در عرصه پزشکی مردم همه روستاهای اطراف به طور کامل ویزیت شدند و پایش سلامت آن ها در اختیار مسئولان استان قرار گرفت. متوجه شدیم در عرصه کشاورزی این منطقه با مشکل آب شور مواجه است، یعنی به مقدار قابل توجهی آب دارند اما شور است و نمی توان با آن کشاورزی کرد. بچه های علوم کشاورزی و اقتصاد روی همین مساله متمرکز شدند. در بازگشت یک گروه پژوهشی کشاورزی - اقتصادی تشکیل شد برای رفع مشکل آب منطقه با هدف اشتغالزایی. در حال حاضر بچه ها با راهنمایی اساتید دانشگاه توانسته اند یک دستگاه آب شیرین کن برای یکی از روستاها بسازند. قرار است این دستگاه به صورت آزمایشی مورد استفاده قرار بگیرد و با رفع نقایص احتمالی تعداد بیشتری از آن تولید شود و در اختیار مردم قرار بگیرد."
او تاکید می کند: "امروز دیگر گروه های جهادی اقتصاد روستا و اشتغال محرومین را هدف گرفته اند، اگر اشتغال وجود داشته باشد محرومیت خود به خود حذف می شود. ما خانه عالمی هم که در روستا ساختیم فقط برای این نیست که چند روز در سال یک روحانی برای تبلیغ در آن سکونت پیدا کند، قرار است اساتید دانشگاه ما، مربیان سازمان فنی و حرفه ای و کارشناسان بسیج سازندگی مرتبا به این منطقه سفر کنند و برای اقامت از همین خانه عالم استفاده کنند. بسیج دانشجویی در دانشگاه یک کانون جهادی راه انداخته و در حال حاضر دانشجویان و اساتید دانشگاه آمل 5 طرح پژوهشی و اشتغالزایی در دست مطالعه دارند."
منبع : http://sazandegi.ir/main/index.php?Page=detailnewsarchive&UID=3550168
۹۴/۰۳/۳۰